Wilma fellibylur

Nú er hún Wilma (fellibylur) að sækja í sig veðrið og ætlar að byrja á Kúbu, rústa þar öllu hjá því fátæka fólki sem þar býr, en engar fréttir eru af hækkun á sykri, síðan ætlar hún að vippa sér yfir til hennar ríku Ameríku eða inn á Mexikóflóann til olíusvæðanna sem þegar hefur hækkað olíuverð í heiminum og til Flórída og skemma þar ferðamannaiðnaðinn og appelsínuframleiðsluna og hefur appelsínusafi þegar hækkað á heimsmarkaði.
Ég segi nú ekki annað en það, mikill er andskotinn, 12. fellibylurinn að hrekkja menn á þessum slóum á þessu ári, hvílíkt og annað eins. Það er sjálfsagt ekki mikið við þessu að gera. En ég hef áhyggjur af geðheilsu Búss, því hann virðist ekki þola mótlæti og vill alltaf sprengja eitthvað í tætlur ef á móti blæs og sér djöfla í hverju horni (hann er strangtrúaður eins og menn vita) og finnur æfinlega blóraböggla einhverstaðar sem má sprengja td. í Írak og Aganistan.
Það hefur aldrei verið reynt að sprengja fellibyl, er ekki kominn tími á að prófa það? Það yrði gaman, við gætum stutt Búss í því af því að við erum svo mikið í staðfasta liðinu og við gætum sent honum sérsveitarmenn til að stjórna aðgerðum (að sjálfsögðu óvopnaða bara með pínulitla hríðskotarifla til sjálfsvarna) þetta gæti tekist og ruglað fellibylinn þannig að hann breytti um stefnu og færi aftur til Kúbu, sem gerir ekkert til, þeir eru hvort sem er svo blankir að þeir tapa engu, því þeir eiga ekkert til að tapa, enda eru tjónatölur frá þessum fátæku löndum ekki í hávegum hafðar, og sannarlega ekkert sem tapast, kannski nokkur mannslíf, so what?. Það er annað hjá þjóð eins og okkar “upp til lítanlega”Guðs eigin landi þar sem þúsundir milljarða dollara tapast við hvern fellibyl, sem er þúsund sinnum meira en allir íbúar Kúbu eiga til samans. Svona er lífið