Fundur um landbúnaðarmál í boði ESB-krata og prófessora þeirra

Kratar héldu ráðstefnu í fyrradag (13.4.) að Bifröst í Borgarfirði, þar á að ræða nýtt landslag í landbúnaði og nýjar áskoranir. Þar er einn mesti, ja hvað skal segja, „landbúnaðarsérfræðingur“ landsins hagfræðiprófessorinn sem talar nánast ekki um neitt nema landbúnað og hversu hrikalega óhagkvæmur hann sé, þó svo hann tilheyri óhagkvæmasta háskólasamfélagi heims (minnstakosti 5 háskólar í 300.000 manna samfélagi) og þetta er auðvitað allt greitt af okkur skattgreiðendum eins og vera ber en við höfum bara ekkert um það að segja hve margir og óhagkvæmir háskólar eru reknir í landinu. Það er ekki meiningin að deila á háskólana enda hef ég ekkert vit á þörfinni frekar en prófessorinn á landbúnaði. Prófessorinn segir að það verði að hætta þessari smábýlarómantík og stækka búin til muna til að ná fram hagkvæmni.
  

Ég hef unnið í kjúklingageiranum í um 35 ár og þekki það allvel til og þar er þessu alveg öfugt farið, stóru búin hafa í áratugi verið rekin með tapi og gjaldþrotum endalaust lent í eigu bankana hvað eftir annað og það löngu fyrir hrun. Við sem smærri erum höfum mátt keppa endalaust við fyrirtæki sem bankarnir hafa afskrifað skuldir af og endurfjármagnað mörgum sinnum og rekið árum saman sjálfir. Þessi háttur hefur veðið hafður á í svínaræktinni líka, gjaldþrot þeirra stóru aftur og aftur a.m.k. flestra stóru búanna. Þetta form hefur líka þekkst í eggjaræktinni þó í minna mæli sé.

Ég get ekki ímyndað mér að það verði öðruvísi í kúa og sauðfjárrækt verði þar örfá stór og stórskuldug bú. Mér finnst að prófessorinn ætti að kynna sér skuldastöðu stórubúanna í kjúklinga, svína og eggjaræktinni áður en hann fullyrðir að það muni koma „hefðbundnu“ búgreinunum til góða að stækka búin.Einnig mætti hann kynna sér hve oft þau hafa farið á hausinn og verið endurreist. Það hefur verið mjög líkt mynstur í ESB löndunum, stóru búin hafa farið umvörpum á hausinn og verið endurreist og farið aftur á hausinn þetta er alþekkt í þessum búgreinum í Evrópu allri en smærri búin hafa staðið sig betur.

Það er engin hagkvæmni í stórum búum það kennir reynslan okkur, aðalatriðið er hvernig búin standa hvað varðar fjármögnum þ.e. að þau skuldi ekki meira en þau fái risið undir en það hefur ekki verið mikið spáð í það hingað til bara keyrt á því að allt stórt sé gott, svona eins og var alsiða á græðgisárunum 2003-2007 og allir eða flestir vita hvernig það fór. Ég fullyrði og get staðið við það að ef stórubúin ná inn fyrir kostnaði hjá sér þá stór græða smærri búin.